Nauka i nauka, chciałabym sie oderwać na dłuższą chwile i wyjechać. Poczuć smak życia i wolności. Tego, że nic na mnie w domu nie czeka, nie muszę się o nic martwić. Ale niestety nie teraz.. Nie w najbliższym czasie, bo myśl ciągłego zapierdalania goni mnie nawet przez sen. W kółko kolokwia, sprawozdania, wejściówki sruty, pierduty i lody na patyku. Marze sobie po cichutku o życiu po studiach, kiedy nadejdzie czas na poważne zmiany w moim życiu. Kiedy ja bedzie oznaczać my. Ten piękny okres zdaje mi się być tak odległy, że niemal nieosiągany. Pomimo to staram się być pozytywna i wmawiać sobie: "przecież to bliżej niż dalej".
Mam tylko nadzieje, że to bliżej jest na tyle blisko by móc się kiedyś spełnić ;)
